4 نوع سیستم انتقال نیرو در خودرو و نحوه کارکرد – بخش دو

سیستم‌های مختلفی برای انتقال نیرو در خودروها وجود دارند که هر کدام کارآیی متفاوتی دارند. در بخش یک به سیستم انتقال نیروی دستی اشاره کردیم و درباره آن توضیحاتی را ارائه کردیم. انواع دیگری از گیربکس وجود دارد که در خودروهای امروزی می‌توان آنها را یافت. در اکثر خودروها شیفتر دنده در کنسول وسط قرار دارد ولی در برخی از انواع خودروها برای راحتی در تعویض دنده یک شیفتر دنده هم در پشت فرمان قرار می‌گیرد.

انتقال نیرو به صورت اتوماتیک

سیستم‌های انتقال نیرو اتوماتیک در حال حاضر محبوب‌ترین سیستم انتقال موجود در جاده‌ها هستند. آنها از یک مبدل گشتاور بسیار پیچیده برای انتقال انرژی چرخشی موتور استفاده می‌کنند، در حالی که چرخ دنده‌ها توسط کامپیوتر وسیله نقلیه کنترل می‌شوند و در کنار یک مجموعه دنده و مجموعه‌ای از کلاچ‌ها و ترمزها استفاده می‌شوند.

اگرچه عملکرد پشت پرده بسیار پیچیده است، اما تمام کاری که رانندگان باید انجام دهند این است که از بین گزینه‌های P-R-N-D-L در انتخاب چرخ دنده، مورد نظر خود را انتخاب کنند. البته مزیت آنها یک تجربه رانندگی ساده و نمودار یادگیری ملایم آن است. برای خلاص شدن از پیچیدگی رانندگی باید از سختی‌های مکانیکی آن اجتناب کنید، که باعث می‌شود سیستم‌های انتقال نیرو اتوماتیک بیشتر در معرض خرابی قرار بگیرند و نیازمند تعمیرات پرهزینه باشند.

اگرچه اغلب سیستم‌های انتقال اتوماتیک نمی‌توانند با یک سیستم انتقال نیرو دستی به لحاظ عملکرد یا بهره وری سوخت قابل مقایسه باشند، نمونه‌های مدرن بسیار نزدیک‌تر از نسل‌های قبلی هستند. برخی از خودروهای جدید مجهز به گیربکس‌هایی هستند که دارای هشت یا حتی نه چرخ دنده حرکت رو به جلو هستند.

انتقال نیرو متغیر و مداوم CVT

CVT یک تجربه ی رانندگی مشابه با سیستم‌های انتقال نیرو اتوماتیک ارائه می‌دهد اما از یک مکانیزم کاملا متفاوت استفاده می‌کند. در واقع، CVT از هیچ چرخ دنده‌ای استفاده نمی‌کند و در عوض، از یک سیستم از کمربندها و تسمه‌ها برای تولید دامنه بی نهایت استفاده می‌کند. کامپیوتر ماشین تصمیم می‌گیرد که چگونه این تسمه‌ها را برای ایجاد نسبت مطلوب برای وضعیت رانندگی خاص تنظیم کند. این مزیت اصلی CVT را به وجود می‌آورد، بهره وری سوخت. هیچ سیستم انتقال نیرو دیگری نمی‌تواند راحتی بیشتری نسبت به یک سیستم CVT ارائه دهد.

از آنجا که آنها به اندازه سیستم‌های اتوماتیک پیچیده نیستند، CVT‌ها کمتر مستعد خرابی و تعمیرات گران قیمت هستند (البته نه به اندازه سیستم‌های انتقال دستی). بزرگترین اشکال آنها ممکن است یک امر ذهنی باشد، تجربه رانندگی. از آنجا که هیچ چرخ دنده‌ای در ساختار آنها وجود ندارد، شتاب دهی و سرعت گرفتن آنها بسیار ملایم و بدون وقفه است، به همین دلیل CVT‌ها ممکن است یک احساس در راننده بوجود بیاورند که برای علاقه مندان به رانندگی بیشتر شبیه به کار با یک دستگاه برقی، و نه رانندگی خودرو، است.

انتقال نیرو نیمه اتوماتیک و دو کلاچ

از آن به عنوان ترکیبی از یک سیستم انتقال نیرو اتوماتیک و دستی یاد کنید. سیستم نیمه اتوماتیک از طراحی مکانیکی مشابه با سیستم‌های انتقال نیرو معمول استفاده می‌کند، اما از سیستم‌های پنوماتیک و محرک برای تغییر چرخ دنده‌ها استفاده می‌کند. در سیستم‌های انتقال دو کلاچ DCT، کلاچ‌های جداگانه‌ای برای چرخ دنده‌های زوج و فرد وجود دارد که اجازه می‌دهد تا تغییرات فوق العاده سریع انجام شود. این جعبه دنده‌ها به طور کلی می‌توانند در یک حالت کاملا اتوماتیک و یا دستی از طریق اهرم‌هایی بر روی فرمان کنترل شوند.

سیستم‌های انتقال نیرو نیمه اتوماتیک و DCT عملکرد فوق العاده‌ای ارائه می‌دهند که تغییرات دنده را به شدت سریع می‌کنند که یک سیستم دستی قادر به اجرای آن نخواهد بود. در حال حاضر، این جعبه دنده‌ها عمدتا در ماشین‌های مسابقه‌ای و اتومبیل‌های پیشرفته یافت می‌شوند و بنابراین بسیار گران هستند. این نواقص با توجه به پیچیدگی‌های شدید آنها افزایش یافته است، که منجر به تعمیرات مداوم و گران قیمت می‌شود.